photography
Corey J. Isenor
Beetje verliefd op deze editie van Subjectively, objective met een serie van Corey J. Isenor. Overigens ook nog steeds een fijn concept, elke maand twee mini monographs van een fotografen. Yes please.
photography
Beetje verliefd op deze editie van Subjectively, objective met een serie van Corey J. Isenor. Overigens ook nog steeds een fijn concept, elke maand twee mini monographs van een fotografen. Yes please.
art
Nee, geen verloren derde maanzusje, maar werk van Charlotte de Jongh uit Boxtel. Alles een beetje op het snijvlak van natuur en technologie en dan krijg je dus echt hele mooie dingen. En als je niet zoveel op hebt met groenten en paddestoelen: ook de lieveheersbeestje slash kevers slash insecten
product design
Dankzij mijn vrienden van Present & Correct, de beste stationary mensen, gewezen op deze fantastische veilingen van ouderwetsche vending machines. De één nog klassieker dan de ander. Very retro, very happening. En opvallend veel groen ook. Dus zoals Eva Jinek zegt bij elke instart: 'Even kijken'.
propaganda
Ja, ik heb propagandamap weer eens opgeruimd en kwam deze pareltjes tegen: van lekker art deco tot aan Noord-Koreaans in de 90’s.
dataviz
Da’s Portugees voor de kleine statistische atlas van koffie. En daar zijn er een aantal van uitgegeven tussen 1940 en 1942. Bomvol cijfers, maar vooral ook hele fijne grafieken en figuren om te laten zien waar de koffie naartoe geëxporteerd wordt. Van taartdiagrammen tot wat beeldendere infographics: een goede
art
Goed nieuws, want Lily Allen is terug. West End Girl is on fire. Maar dat betekent ook nieuwe covert art en die is van de hand van Nieves González. Schilderijen met bombastische jassen, helemaal van nu, maar in de stijl van traditionele grootmeesters.
art
Superfijne collectie van 200 vogeltekeningen van Jochen Gerner gebundeld in het boek Oiseaux. Een soort virtuele volière getekend tussen 2019 en 2020 met gepigmenteerde Indische inkt op kleine schoolschriftjes vol lijnen en vierkante vakjes. Het grid, de overlap van lijnen en een beperkt kleurenpalet vormen: simpel yet amazing.
Art of the Future 🚀 Soms kan ik heerlijk verdwijnen in de veilingen van Christie’s. Niet dat ik ergens nig een miljoen in een jaszak heb branden om een Banksy te scoren, maar vooral om me te vergapen. Deze keer was dat op de lots van 'Over the Horizon:
Genetic Bomb 📸 Waanzinnig mooie fotoserie van Kriss Munsya waarmee hij een Contemporary African Photography Prize in de wacht sleepte. Geboren in Congo, opgegroeid in België, wonend in Vancouver, en dat zie je allemaal terug in zijn werk 👌🏼 Borduurscapes 🪡 Make borduren great again. En daar is Victoria Rose Richards op zich
Kioski 🗞️ Eindelijk weer een nieuw fotoboek van Zupagrafika. Deel 5 inmiddels, na o.a. de odes aan Sovjet speeltuinen en het betonnen Siberië. Deze keer hebben ze een heel fotoboek gewijd aan de kleine straatkioskjes in Centraal en Oost Europa. Props voor Maria 🙏🏼 Geloof is heet? Een paar jaar geleden
L'an 2000 🔮 Een blik op het jaar 2000 vanuit 1899 levert fantastische plaatjes op. Uitgegeven voor de wereldtentoonstelling van 1900 door een Franse speelgoedfabrikant bieden ze een mooi inkijkje in de tijdsgeest, want alles kan. En tegelijkertijd zijn nog best veel dingen realiteit geworden. Neat. Bikers of Hanoi
Elke maand de highlights in je mailbox.
Superlekkere borduursels van de Indonesische Nengiren 🧵 Kleurrijk, serieel en gewoon fijn om naar te kijken. Ze worden ook steeds wat beter en verfijnder, dus helemaal blij van.
Waanzinnig lekkere geometrische verkenningen van Rutger Paulusse. Acryl met soft toned neons om je vingers bij af te likken.
Vogels zijn Pokémon, dus genieten van de pixel versies. Geen idee welk merk welke pixels precies zijn, maar het ziet er wèl cute uit.
Wat begon in 1851 als een kleine chocoladeworkshop van de Duitse immigrant Theodor von Einem groeide uit tot een koekjesimperium van het tsaristische Rusland. Na de revolutie ingeslikt door de Sovjetstaat en hernoemt naar Krasny Oktyabr. Oftewel Rode Oktober. Tot zover mijn Wikipedia-kennis, dus nu koekjes kijken.
Current obsession: de architect tekeningen van landmarks. Zo struikelde ik over deze set van het Sydney Opera House van Jørn Utzon en consorten. Waanzinnige details, en inmiddels natuurlijk een heus landmark. Jammer dat het 323 uur vliegen is, maar toch even genieten van deze allemaal.
Vorige week ging ik nog heel fijn op de covers van het Technika Molodezhi uit de Sovjet-Unie, dus dan kan het geen toeval zijn dat ik vandaag over infographics struikel van het Hongaarse Tudomány és Technika. Wie kent het niet?
Tekhnika Molodezhi (oftewel Techniek voor de Jeugd) was het sciencefiction- en technologieblad van de Sovjet-Unie dat vanaf 1933 liep. De covers zijn een feest van techno-optimisme. Ruimtestations in ringvorm, zwevende luchtschepen en futuristische architectuur. Kortom: genieten ✨
Op de één of andere manier heb ik een haat-liefde-verhouding met generatieve kunst. Of nou ja, kunst, dat maakt het soms een beetje lastig. Tegelijkertijd is kunst met tech juist weer heel vet, want iemand moet het wel programmeren? Hoe dan ook, ik weet nog niet zo goed wat ik
Robots en donuts, what’s not to love? Dat dacht Eric Joyner blijkbaar ook, dus zijn schilderijen hebben vooral… robots en donuts. Vooruit, af en toe een kat of lasers. Dat maakt het eigenlijk alleen nog maar beter?
Mark Webster maakt dingen op het snijvlak van tech, taal en kunst. En dat ziet er toch heel erg lekker uit. Nerdy als wat, maar ze kijken heerlijk weg 🤖
Ajax is altijd goed excuus om eens lekker door wat brand uitingen te scrollen. Deze zijn allemaal van de hand(en) van Smörgåsbord. En ook best handig als wallpaper?! Mooiste club ooit zo 😌
Nu ik toch even in m’n Japanse hoekje van het internet te vinden was, ook deze designs van Kazusui Ogino uit 1903 zijn redelijk briljant. Voornamelijk dier- en plantmotieven, maar ze kunnen ook zo uit 2025 komen? De kleuren zijn doezepwa 👌🏼